Lieve Blog-volgers!

Hier ben ik dan eindelijk, op internet! Ikben nu al twee dagen in Ivano-Frankisvk geweest. De stad is niet heel erg sierlijk, maar de mensen maken dit helemaal goed. Ze zijn allemaal ontzettend vriendelijk en enthousiast. Ze willen allemaal graag vanalles weten over Nederland en waarom ik naar Oekraine ben gekomen. Om bij deze gastvrije mensen te komen heb ik echter een wat langere reis dan gepland achter de rug.

Volgens plan zou ik om 8.05 van Dortmund naar L'viv vliegen (lees: om 4 uur 's nachts opstaan). Ik zou dan om 11u in L'viv aankomen. Maar zodra we boven L'viv vlogen kregen we het bericht van de piloot dat we niet hier zouden landen, het weer was niet goed genoeg. Daarom zouden we doorvliegen naar Kiev, ter verduidelijk: dit is ongeveer 600km verderop. In eerste instantie dacht ik dat ik het niet goed verstaan of begrepen had, we zouden toch niet echt in Kiev landen? Maar het was echt... schijnt vrij normaal te zijn in Oekraine. Eenmaal geland in Kiev (halfuurtje met het vliegtuig) werd ons verteld om maar de bus naar L'viv te nemen (ong 10 uur), wel door Wizzair geregeld, dat dan weer wel. Maar volgens een andere Nederlander in het vliegtuig was de bus 'not an option'. Hij heeft een vriendin in L'viv en baalde ontzettend dat hij dus zoveel later bij zijn vriendin zou zijn, want hij moet maandag ook al weer terug. Hij wilde het vliegtuig niet uit voordat we in L'viv zouden landen. Dus wij (een team van een Fransman, ook op weg naar zijn vriendin, een Oekrainier die waarempel goed engels kon en wij twee Nederlanders) bleven in het vliegtuig om met de manager te spreken. Maar nadat de piloot had gedreigd om de politie erbij te roepen zijn we toch maar het vliegtuig uit gegaan, volgens mij wil je liever niet in aanraking te komen met de Oekrainse politie... Dus toen op het vliegveld nog geprobeerd om een taxi of een auto te regelen, maar dat was allemaal toch wat aan de dure kant, zelfs in Oekraine. Dus toch maar de bus genomen.

Maargoed. Helaas helaas, mijn telefoon deed het niet, had geen ontvangst en ook had ik geen geld, althans geen Oekrains geld. Ik was dus wel behoorlijk afhankelijk van andere mensen, want ik moest Sasha bereiken, die stond op mij te wachten in L'viv. Maar de Oekrainer ging voor mij een simkaart regelen : ) Maar die deed het nog steeds niet, want er stond nog geen geld op. Ook dat zou hij wel even regelen, want hij had een zus die bij een telecomwinkel werkte. En toen deed mijn telefoon het! Dat was fijn.

Om verder te gaan over mijn reis naar L'viv... Uiteindelijk kwam ik om 12uur 's nachts ipv 11uur 's ochtends aan in L'viv en Sasha stond daar nog steeds op mij te wachten! Echt ontzettend lief. De mannen zijn hier ook nog echt mannen, ik mag niet zelf mijn koffers dragen, de deur wordt voor je open gehouden en 'zwaretaken'als tafels versjouwen is al helemaal uit den boze.Om 1.38 pm hadden we een trein (zo'n oude slaaptrein!) naar Ivano-Frankivsk, om uiteindelijk om 4.00 pmaan te komen. Ik was heel moe. Sasha bracht me naar mijn kamer/hostel en daar troffen we echt een bende aan!Het afval van de vorige bewoners stond er nog, de vloer was heel vies en het stonk ook heel erg. Maar ik was moe en bendaar wel gaan slapen, maar Sasha ging naar zijn huis, dus ikwas daar alleen. Dat was wel een beetje jammer.

De volgende ochtend werd ik echter door Olesia gebeld, dit ismijn 'Buddy'. Zij heeft me die dag Ivano-Frankivsk laten zien. We zijn eerst gaan ontbijten in een heel leuk cafeetje. Het is daar (afgezien van mijn hostel) binnen allemaal heel erg schoon en netjes! Ze hebben hier echt hele leuke cafeetjes. We zijn later op de dag toen ook naar AIESECgegaan waar allemaal nieuwe AIESECcers werden 'opgeleid'. Iedereen is hier echt heel ergaardig! En ze doen gekke dansjes in de pauzes, hihi. Ik ga me wel vermaken!

Ik slaap nu ook niet meer in dat hostel, Olesia heeft me meegenomen naar haar huis. Het is echt een ontzettend groot huis, echt heel cool! Ze heeft zelfs een jacussi in haar badkamer! Ik slaap hier nu de rest van de week, maar daarna moeten we even zien waar ik ga slapen. Misschien zijn de andere interns er dan ook (die hebben nog problemen met hun visum) en dan kunnen we het hostel misschien schoonmaken en daar samen verblijven, maar stiekem hoop ik dat ik hier kan blijven!

Maar van al die nieuwe indrukken wordt je wel moe, dus ik ga nu mijn bedje maar opzoeken!

na dobranich! (Weltrusten)